Lieve K,
Het is zo ver! Na een paar keer bellen naar het Dijklander Ziekenhuis in Hoorn, mogen jullie komen. De dag ervoor is er een ballonnetje bij je geplaatst en die ochtend is er plek op de afdeling om een inleiding te beginnen.
Om 11.15 uur worden je vliezen gebroken en heb je 2 cm ontsluiting, vlak daarna krijg je een infuus en krijgt de baby een schedel-elektrode om haar hartslag te kunnen monitoren. Ook met de continue CTG wordt alles in de gaten gehouden. Veel snoertjes maar daar had je al rekening mee gehouden en hebben we op voorbereid. Om 11.30 uur laten jullie mij weten dat het handig is als ik er met een uurtje ben. Wanneer ik binnenkom zien jullie er beiden rustig uit. Jij vertelt dat het goed gaat, de weeën voel je wel maar het lijkt je makkelijk af te gaan. Volgens verloskundige M een reden om je infuus even wat hoger te zetten want “dat geklets dat wijst niet op goede pittige weeën die genoeg doen”.
E en jij waren voor mijn komst al aan een potje Monopoly begonnen en daar gaan jullie nog even mee door. Af en toe even met een korte pauze want je hebt nu zo een 4 weeën in 10 minuten tijd. M komt binnen, ziet dit en zegt “dat infuus gaat weer omhoog”. En dan gaat het toch wat sneller. Je beweegt meer heen en weer en probeert verschillende houdingen uit. Je zit op je knieën voor het bed en neemt daarna plaats op de bevalbal. Dat voelt even fijn, even een nieuwe houding om heen en weer te wiebelen en E kan er handig achter zitten. Je vraagt om een warmte-pack aan J (verpleegkundige), je krijgt een warme deken maar dat voldoet niet. Van 2 luiers maak ik warme kompressen om tegen je onderrug/heupen te houden. Dat biedt wat verplichting maar is niet heel handig met tegendruk geven want dan komt het warme water eruit. Hup luier kompressen weg!
Om 14.30 uur is er een dienst wissel, je zit op stevige weeën die elke 3 minuten komen. Het infuus omhoog zetten gaat elk half uur door. Je geeft meerdere keren aan dat je onder in je bekken veel druk voelt. Voor en achter voel je pijn, heel anders dan bij de geboorte van J. Je hebt buikweeën en dat terwijl we hebben voorbereid op rug- en beenweeën. Dit is nieuw en daarom is het even zoeken wat fijn is met opvangen. De tegendruk geven op je onderrug en heuprand vind je het fijnst. E is druk in de weer met de tennisballen. “E! Kom!” en hup daar ga je. E kan nog net alle snoertjes en stekkers lostrekken, jij bent al bijna in de badkamer om te gaan plassen. Je plast regelmatig, heel goed om ruimte te creëren met een lege blaas. Je volgt je lichaam heel goed, mooi om te zien.
Om 15.45 geef je aan veel persdrang te voelen. Je vraagt aan verpleegkundige N of dat kan. Ze geeft aan van wel en dat je misschien dan al bijna zover bent. Ze laat weten dat de verloskundige zo even komt kijken en vlak daarna komt C om je inwendig te onderzoeken. Wanneer zij aangeeft dat je op 4 cm zit, is dat een teleurstelling. Het voelt voor jou als zoveel verder en heftiger al. Je vraagt om pijnstilling. Je hebt even rust nodig. N en C overleggen even. Gezien je eerdere snelle bevalling willen ze het liefst het nog even een uurtje aankijken maar jij geeft aan dat niet te willen. Van tevoren had je al besloten het wordt geen ruggenprik en dit maak je dan ook kenbaar. Je geeft aan C aan het heel spannend te vinden weer zo in te scheuren als de vorige keer. Je vraagt je af of het kan dat je weer op dezelfde plek scheurt. “Ja dat kan. Ik zeg maar zo, het wordt een soort van natuurlijk ritssluiting” Of C dat als geruststelling bedoelt is niet helemaal duidelijk.
N gaat de Remifentanil klaarmaken om aan je infuus toe te voegen. Wanneer ze weer terug in de kamer komt ziet ze dat je lichaam heel hard aan het werk is. Voor de zekerheid controleert C nogmaals je ontsluiting en dan zit je om 16.15 uur op 7 cm. Er wordt even getwijfeld om de pijnstilling toe te dienen omdat het zo hard gaat willen zij niet het risico lopen dat jullie kindje “suf geboren wordt”. Jij geeft heel duidelijk aan het wel te willen. En zo vang je nog een aantal flinke weeën op met een pompje in je hand om de scherpe randjes er af te halen.
Met E links van je en met mij op rechts puf en adem je je weeën weg. Puffen helpt je heel goed en flink in onze handen knijpen ook. Fijn dat we op deze maner een steun voor je kunnen zijn. Soms ben je net even te suf van het pompje en moet ik je even helpen herinneren dat je wat dieper moet ademen. Tussen de weeën door doezel je heerlijk even weg. N komt binnen “wat lig jij uit het lood” merkt ze op. Je ligt inderdaad bijna overdwars op bed, maar als het voor jou zo goed voelt is het prima. We helpen je uiteindelijk wel wat meer omhoog want nog even en je ligt naast het bed.
Om 17.15 vraag je of je mag beginnen met persen. De CTG zit in de weg (je vervloekt die banden om je buik ondertussen), de drang wordt steeds groter en aan alles is te merken dat je zover bent. C checkt voor de zekerheid nog even of je volledige ontsluiting hebt. En ja hoor, je ‘mag’ persen. Ik zie je denken “eindelijk!!!”. En daar zien we direct een natuurtalent. Vanaf je eerste persewee pers je super goed. De vordering is vanaf je 3de wee voor ons duidelijk zichtbaar. We zien haar hoofdje en na nog een aantal weeën wordt er om 17.34 uur een heel mooi meisje geboren.
C geeft aan dat jullie baby als zogenaamde sterrenkijker is geboren.
Bij de geboorte zijn er verschillende hoofdliggingen. De ideale ligging voor je baby is met het hoofdje naar beneden en het achterhoofd in de richting van je buik.
Andere liggingen kunnen de bevalling wat lastiger maken, zoals bij jou het geval was: een sterrenkijker. De bevalling van een sterrenkijker is een lastigere bevalling. Het duurt meestal wat langer, er is eerder persdrang en de weeën zijn vaak pijnlijker. Een sterrenkijker ligt met zijn hoofd omlaag, maar kijkt naar boven (naar de sterren)
Toen ik tegen C zei dat ik het vermoeden al had omdat je al vroeg zo een persdrang aangaf zei ze “Ja, dat is achteraf altijd makkelijk gezegd” hahaha. Lieve K, ik heb diep respect voor jou. Wat heb je dit goed gedaan! Het was heel anders dan bij J maar dat maakte jouw lichaam niets uit hoor. Het was even zoeken soms maar alles ging voorspoedig en snel. Petje af, wat een prestatie! Gefeliciteerd met jullie prachtige dochter.
Liefs, Marith
